Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

"You know my name, not my story."

Προ ολίγου και καθώς έψαχνα να αλλάξω cover στο φατσοβιβλίο μου (κλασσικά για τα δικά μου δεδομένα δηλαδή αφού το αντικαθιστώ κάθε δυο μέρες... :-Ρ) βρήκα μια εικόνα που έγραφε:

"FUCK LOVE?
NO. FUCK THE PERSON WHO MADE YOU THINK LIKE THAT."

Πόσο μεγάλη αλήθεια...?
Άκουγα φίλους, γνωστούς να λένε ότι επειδή πληγώθηκαν από κάποιον στο παρελθόν, δεν θα ξαναέδιναν σε κανέναν άλλο την ευκαιρία να τους πληγώσει ξανά... δεν θα επέτρεπαν ποτέ να αγαπήσουν ξανά... τώρα υπήρχε μόνο η πάρτη τους και η καλοπέραση τους...
Το είπα κι εγώ σε στιγμές νεύρων κι αδυναμίας... αλλά αμέσως συνειδητοποίησα τι τόλμησα να ξεστομίσω...

Πόσο δειλός πρέπει να είσαι για να αποφασίσεις κάτι τέτοιο...?
Και είναι απολύτως συνειδητή η μη χρήση της λέξης "πληγωμένος".....
ΔΕΙΛΟΣ...
ΟΧΙ ΜΑΓΚΑΣ...
ΔΕΙΛΟΣ...

Άντε γιατί το να αλλάζεις γκομενάκια κάθε βδομάδα για να "περνάω καλά" και γιατί "δεν έχω ανάγκη κανέναν/καμιά" το έχουμε αναδείξει σε κατόρθωμα...
Ενώ ουσιαστικά είναι το ακριβώς αντίθετο... κάτι που μπορεί να κάνει ο καθένας...
Αλλά θέλει πραγματικά @@ για να δεθείς αληθινά...

Μήπως πρέπει να αρχίζουμε να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους...?

Α! Και τελικά διάλεξα για cover, το:

"You know my name,
not my story."

Με αντιπροσωπεύει όσο δεν λέγεται.....



Τρίτη 8 Μαΐου 2012

can you feel us...? :3

Αράχνη: Ξέρεις κάτι...? Είμαι σίγουρη ότι θα καταντήσουμε σκατόγριες να συζητάμε ακόμα τα ίδια θέματα με τσιγάρο και καφέ, οι δυο μας, αφού καμιά δεν θα έχει συμβιβαστεί για μια σχέση κατώτερη των ονείρων μας...
sykaki: Το ξέρεις ότι αυτό θα είναι κατάντια ε?? Να συζητάμε τα ίδια θέματα με τώρα εννοώ...
Αράχνη: Στο είπα... Όταν συμβεί αυτό, πάρε δίδυμες κουνιστές πολυθρόνες μπροστά σε μια τηλεόραση (η ίσως pc...?) και call me! ;)
sykaki: Θα βάλουμε και τα πορτραίτα των ... πάνω από το κεφάλι της καθεμιάς και θα είμαστε comple??
Αράχνη: Πέστο ψέμματα! ;)

Και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία των διπλανών κουνιστών καρεκλών κάπου στην παραλία της πανέμορφης Θεσ/νικης με θέα τον "ευωδιαστό" Θερμαϊκό... (εθισμός σε αυτό το άρωμα πια!)
Δυο φίλες, τόσο διαφορετικές και τόσο ίδιες συγχρόνως, ασυμβίβαστες, πληγωμένες από το όνειρο που έπιασαν έστω για λίγο, δυνατές και περήφανες, έτοιμες να αναζητήσουν ξανά και ξανά το παραμύθι που καταβάθος ξέρουν ότι δεν υπάρξει ποτέ με happy end... 
Πάντα εδώ... Πάντα μαζί...
Ίσως και να είμαστε το ταίρι η μια της άλλης...!
Welcome to our little lives! :-D



Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Αν μοιαζαμε..... αλλα δεν.....

Δυο διαφορετικά άτομα στα απλά..... 
είμαι το Συκάκι....
ακούω ροκ ντύνομαι στα μαύρα
βγάζω αλλεργική αντίδραση στις θρησκείες....
μοναχική κάπου κλειστή...
μοιάζω ολόκληρη μοιάζω άτομο με έλλειψη συναισθημάτων.....
Είναι η Αράχνη....
είναι ''ροζ'' είναι εξωτερικά εύθραυστη
πολύχρωμη και ακούει πιο εμπορική μουσική.....
Αλλά.....εκείνη και εγώ.... έχουμε πολλά κοινά....
ακόμα ούτε εμείς τα έχουμε καταλάβει..... οκ....



ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΜΑΘΟΥΜΕ....
εΓΩ ΚΑΙ εΣΥ  ΜΑΖΙ!