Μπορεί η ταινία αυτή να μην ήταν ακριβώς διασκεδαστική...
Μπορεί να ήταν πολύ βαριά για ένα ζεστό καλοκαιριάτικο μεσημέρι...
Μπορεί κάθε λίγο να χρειαζόμουν ένα χαρτομάντηλο γιατί οι ερμηνείες ήταν πολύ δυνατές...
Μπορεί να ασχολούνταν με τον παιδικό καρκίνο...
Ωστόσο, εγώ ξεχώρισα αυτό...
Ο καθένας μας έχει ένα ταίρι εκεί έξω, αν είναι αρκετά υπομονετικός και δυνατός για να το βρει, όσο διαφορετικός κι αν είναι...
Η σχέση της Kate (η πρωταγωνίστρια που πάσχει από λευχαιμία από μικρό κοριτσάκι) με το Taylor (ένα αγόρι που επίσης πάσχει από λευχαιμία, σε πιο προχωρημένο στάδιο) με άγγιξε πραγματικά...
(Η γνωριμία)
(Ο χορός)
(Οι καλύτερες σκηνές)
-You're not scared...
-If I hadn't cancer, I would never find you... So, I'm glad I'm sick...
-Me, too...
Μια συγκινητική ταινία που όλοι πρέπει να δούνε... :)